Jovan Dragaš (oko 1343—oko 1378) je bio srpski despot iz porodice Dejanovića, koji je sa bratom Konstantinom i majkom Teodorom, upravljao prostranom oblašću, koja je obuhvatala južne delove današnje Srbije,istočne delove današnje Makedonije i jugozapadne delove današnje Bugarske.
Bio je sin despota Dejana i Teodore Nemanjić, polusestre Dušana Silnog. Njegov otac je vladao prostranom oblašću koja je obuhvatala prostor između Preševa, Kumanova i Velbužda. Posle njegove smrti ili povlačenja u manastir, maloletne Jovana i Konstantina je potisnuo sevastokrator Vlatko Paskačić, uz podršku Mrnjavčevića[1].
Car Uroš je Jovanu, kao bliskom srodniku (bratu od tetke), dodelio titulu despota,sa kojom se on u izvorima prvi put javlja 1373. godine[2][3].
Obnova i širenje vlasti braće Dejanović, počinje posle Maričke bitke 1371. godine. Oni su, koristeći se tadašnjim prilikama, obnovili očevu državu i udvostručili je.[2] Potisnuli Vlatkovog maloletnog sina, kesara Uglješu i ovladali Preševom, Inogoštem (Surdulica), Slavištem i Vranjem. Preuzeli su i oblast despota Jovana Olivera (Ovče Polje i oblast duž leve obale Vardara) od njegovih maloletnih sinova, a zaposeli su i deo nekadašnjih poseda Mrnjavčevića u istočnom delu današnje Makedonije[2].
Braća Dragaši su priznali vrhovnu vlast sultana Murata I, ali se smatra da su ova širenja izveli bez otomanske vojne pomoći[2] i da su u svojoj oblasti zadržali veliki stepen nezavisnosti[2][3].
Jovan Dragaš je umro oko 1378. godine,[3] a vladavinu nad državom Dejanovića je preuzeo njegov mlađi brat Konstantin, kome se sve više u vladavini priključuje njihova majka, monahinja Jevgenija[2][3].
Wikipedia
