Početna Tekstovi Poreklo prezimena porodice Dragaš

Poreklo prezimena porodice Dragaš

1584
0

To je prezime čuvdragasPorekloene vlastelinske porodice Dragaša, od kojih je najpoznatiji bio despot Kostadin Dragaš posle čije smrti, u bici na Rovinama, krajem 14. veka, ova dinastija počinje da se razilazi svuda po svetu. Većina ih je pobegla u Carigrad, kod rođake  Jelene Dragaš.

Sa sedištem u Ćustendilu, Kostadinova država je zahvatala krajeve između Ibra i Južne Morave, na istok od države Mrnjavčevića sve do Velbužda i Sredca, u današnjoj Bugarskoj, a na jug do srednjeg toka reke Strume i donjeg toka Vardara, prema Solunu i Seru.

Dragaši su od loze Nemanjića, čiji je direktni potomak kralj Milutin. Dinastija Dragaša. počinje od Ivaniša Dragaša, potomka njegovog sina iz braka sa Simonidom Konstantina Nemanjića.

Od Ivaniša su Dragaši brakovima bili povezani sa uglednim vladarskim kućama tog vremena – Palelozima i Komninima u Vizantiji, Brankovićima i Hrebeljanovićima u Srbiji, Balšićima u Zeti, ali i sa bugarskim dvorom cara Asena, turskim carem Bajazitom, italijanskim  vlastelinima Dandolo, francuskom dinastijom Savoj i ruskim dvorom.

Nisu svi Dragaši bili najvišeg roda, pa su mnogi, kao obični ljudi, u vreme turske okupacie ili zaboravili ili nisu smeli da pominju svoje poreklo. Neki su ostali na svojim naslednim posedima u severnoj Grčkoj, Albaniji i šarskoj župi Gori u kojoj je mesto  Dragaš i danas jedan od većih centara. Sasvim sigurno je da su se preci našeg čitaoca, nakon pada srpskih država, povlačili sa svojih poseda na sever i zapad, znači i u Liku, Srpsku Krajinu.

Nimalo slučajno, jer ih je na ovim prostorima gospodarila rođaka Jelena Šubić-Zrinska, sestra cara Dušana, a docnije i kod druge rođake, Katarine Branković-Celjske koja je u 15. veku imala utvrđeni grad na reci Uni.

Za razliku od poslednjeg sina Kostadina Dragaša koji se poturčio i postao Jusuf, da bi ostao gospodar bar nekih svojih teritorija, ovi drugi Dragaši su se opredelili za hrišćansku zaštitu svojih rođaka na Zapadu.

Neki su to, pre ili kasnije, platili unijaćenjem i pokatoličenjem, a neki su po cenu gubljenja društvenog ranga i plemićkog statusa ostali u veri svojih dedova.